Friday, July 06, 2007
گذشته
اول هفته به کوچه و خیابان هایی سر زدم که من را حداقل به 10 سا ل پیش برد . سال هاي 76-77 بود . موسسه ي زبان سيمين . چه خاطراتي !! ساعت 6:30 تا 8. نیم ساعت زودتر رسیدن به کلاس برای دورهم جمع شدن هایی به یادماندنی با بچه ها و گفتن از هرآنچه که آن سال ها مهم بود . دوستاني كه الان كمتر ازشان خبر دارم ! دوران راهنمايي و دبيرستان بود . كوچه ي پلور،خيابان کاخ ، خيابان كبكانيان ، " كافه كنج " كه هيچ وقت با بچه ها (به خاطر جمعيت زيادمان!) به آن سري نزديم و فقط فضايش را از بيرون تحسين كرديم . صداي نوحه هاي تكيه ي روبه روي كلاس كه الان پارك شده است . مسجد و بازار روز فلسطين ، كفاش افغاني كه با پسر كوچكش هميشه روبه روي مسجد مي نشست و از بازگشتش به افغانستان بعد از سال ها خوشحال بود . تا سال 82 به تمام اين كوچه ها سر مي زدم و بعد ، ديگر مسيرم تغيير كرد و به بالاي بلوار نرفتم تا شنبه . آرام از خيابان ها گذشتم ، احساس مي كردم در زمان متوقف شدم ، به كلاس زبان هم سري زدم ، همان مسيرهاي قبلي را رفتم . اگر بالا تر مي رفتم و به بيمارستان مهرمي رسيدم مطمئنم خاطرات ديگري از بالا برايم تداعي مي شد و جلوي چشمم مي آمد ، خاطراتي كه از جنس خوب خاطرات پايين خيابان كبكانيان نبود . "فضای فردی "...! یادم آمد بهترین شکل توضیح این شرایط برای من "فضای فردی " بود که آقای میردامادی سر کلاس توضیح دادند : در "فضای تولید شده " از نظر" لوفور" ( انسان شناس فرانسوی ) فضای فردی شکل می گیرد ، همان فضای زندگی شده . من در این فضا بیش از ده سال زندگی کردم با تمام خاطرات خوب و بدش ...! چقدر زود گذشت
Comments:
<< Home
تا نگاه می کنی وقت رفتن است .... ناگهان چقدر زود دیر می شود ....
راستی بهترین دوران و موقعی که جزو عمر آدم حساب نمیشه همین کافه نشینی ها ست ... یادش بخیر آخی ... چرا به ما سر نمی زنی
راستی بهترین دوران و موقعی که جزو عمر آدم حساب نمیشه همین کافه نشینی ها ست ... یادش بخیر آخی ... چرا به ما سر نمی زنی
Hi! It was delicious 2 me, 2 read your writings! come over 'n see what I have in my landscape!
sincerely
sincerely
نوستالژی معادلی بفارسی برایش نمیشناسم. دلتنگی اداکنندهی همهی مفهوم نوستالژی برای من نمیتواند باشد. آری من نیز گرفتار این حس هستم، نوستالژی اماکن، خیابان کاخ، خیابان فرانسه، انجمن ایران و فرانسه، پیادهرویهای شبانه از انجمن تا منبع آب یوسفآباد و دهها و صدها نوستالژی دیگر. یاد یارانی که دیگر نیستند و یا هستند و من از آنان بیخبرم
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home
Subscribe to Posts [Atom]