! تلفیق ؟

يك ساله شدن ات را تبريك ميگويم. هميشه شك داشتم كه بايد نوشت يا نه اما از وقتي تو شروع به نوشتن كردي مطمئن شدم كه نبايد بنويسم. چون همانند تويي ميشوم كه از وقتي شروع به نوشتن كردي تا حدي درك ات برايم كار مشكلي شده است. تو اين جور بودن را مي پسندي و من خوشحالم در مسيري قدم ميگذاري كه هم جهت خواسته هايت است.
 

بهت قول دادم که بنویسمت ، مون پتیت اورس، حالا همین کارو می کنم. مون پتیت اورس
به نظر من تو در قالب تلفیق قرار گرفتی، برایش دلیل هم دارم. ببین تو دیگر مثل خیلیها ، خیلی چیزها را نمی بینی، به نظر من سعی می کنی جوری ببینی که به درد تلفیق بخورد، به درد نقد بخورد، به درد این بخورد که نطریه ای به توضیح برآید این شکل مشاهده ی نو، خیلی خوب است ولی تلاش کن که مثل دیگران نشوی. دقیقا منظورم از دیگران آنهایی است که تظاهرشان به روشنفکری آنقدر است که دیگر همان شده اند که متظاهران دیگر از همان نوع خودشان می پسندند...تکراری شده اند.اگر چه این مشکل جامعه ماست و ما هم جزئی از آن، ولی من چون تو را از همان یک سالگیت می شناسم و شاهد شکل گیری شخصیت تو بودم، می دانم که این ، آن مرمرکی نیست که آرمان خودش بود و البته نه آن من. البته این تجربه ات گرانبهاست ، من هم از این تجارب داشتم و در آن زمان به آنها می بالیدم ولی آرام آرام از آن فاصله گرفتم تا خودم باشم نه آنکه پذیرفته دیگران زمان مااصلا لازم هم نیست مثل من باشی ها... ولی دوست دارم متفاوت باشی...این هم سوپریراریتی من است که به خودم اجازه می دهم که از تو انتظاراتی داشته باشم و بی صبرانه در آرزوی تحقق آنها باشم ...آن دو مورد تلفیق کردنم هم به نظرم همین ها بود.