Thursday, February 07, 2013
جای خالی سرمایه
چند وقت پیش در جمعی شرکت کردم که هرکدامشان به نوعی از جوانان فعال اوایل انقلاب بودند.مثل همیشه یکی از موضوعات اصلی این جمع ها سیاست بود با دامنه ای بسیار گسترده و همه شمول آن.از این در و آن در صحبتی بود تا در یک نقطه اتفاق نظری ایجاد شد.جای خالی سرمایه ها
در یک بحث دوستانه نیز، یکی از دوستان پرتجربه چند وقت پیش به این موضوع اشاره کرد که : کم نیستند چهره هایی که می توانند مردم را به اجتماع و فعالیت های مدنی بازگردانند.سرمایه هایمان را نادیده می گیریم
بحث از سرمایه در جامعه شناسی بحثی نام آشنا و پرکاربرد بوده است.اما موضوع من بازتاب نگاهی است که از جانب افرادی خارج از این حوزه مطرح می شود .گویا همگی احساس نیاز و ضرورت حضور سرمایه ها را متوجه شده اند.« سرمایه » در نگاه اول نه از نوع مادی آن که بسیار ارزشمندتر از آن محسوب می شود. کسان و چهره هایی که صفاتی چون « اعتبار »، « اطمینان » و « آبرو » را به خود منسوب کرده اند.کسانی که با سیاست به معنای موجود آن همراه نشده اند و در عرصه های دیگری فعالیت کرده و اعتبار و اطمینان، ارزش های مفقوده این روزگار را کسب کرده اند
جای خالی سرمایه ها برای جمع اول ضرورت حضور متخصصان امر از جمله جامعه شناسان، اقتصاد دانان و . . . در صحن علنی اجتماع است که می توانند سطح آگاهی را بالا برده و تحلیل نزدیک به واقعیتی از وضع موجود ارائه دهند( در شرایط فعلی حضور بعضی از این سرمایه ها در قالب مقالاتی که در روزنامه ها و مجلات می نویسند و یا مصاحبه هایی که می کنند دیده می شود) و برای جمع دوم سرمایه های نادیده انگاشته شده هنرمندان و ورزشکارانی هستند که علاقه و پشتیابانی مردم را با خود به همراه دارند.برای این گروه نهادینه کردن اخلاق با کمک سرمایه ها اولویت پیدا می کند، این چهره ها می توانند زبان غیر سیاسی سیاست به معنای عام آن باشند
# posted by مآ @ 12:39:00 PM 
Subscribe to Posts [Atom]